Trinity: zamon bilmas uzuk
Uning mo‘jizasi – his-tuyg‘uda
Shunday taqinchoqlar borki, ular faqat bir davrga mansub emas. Trinity de Cartier ana shunday taqinchoqlardan biri. Kino tasmasidek nafis va ravon harakatlanadigan uchta halqa go‘yo uslub – bu harakat, deb eslatayotgandek.
1924-yilda Lui Kartye tomonidan yaratilgan Trinity uzugi oddiy taqinchoqdan ko‘ra ko‘proq narsa sifatida o‘ylangan edi. Oltinning uch xil rangi – pushti, oq va sariq – har kim o‘z ma’nosini topishi mumkin bo‘lgan vizual ramzga aylandi. Kimdir uchun bu sevgi, do‘stlik va sadoqat. Boshqalar uchun hayot, o‘lim va abadiyat. Yana kimlardir uchun bu shunchaki mutanosiblik, egiluvchanlik va yorug‘likning ajoyib uyg‘unligi. Biroq Trinitiy’ning siri faqat ramziylikda emas.
Shakl harakatga aylanganida
Zargarlik san’atida bunday harakatchan narsani kamdan-kam uchratish mumkin. Trinity shunchaki barmoqqa taqilmaydi – u harakatlanadi, o‘ynaydi, jilvalanadi, nigohga qarab qiyofasini o‘zgartiradi. Oddiy uzuklar qo‘zg‘almas bo‘lsa, Trinity – bu ritm. U kinetik haykallardek yengil tarzda teri bo‘ylab dumalab, oqim va erkinlik hissini qoldiradi.
foto: instagram/cartier
Bu taqinchoq trendlardan tashqarida, chunki u ularni oldindan ko‘ra biladi. Ar-deko davrida u geometriya ruhini mujassamlashtirgan, ammo ortiqcha qat’iyatsiz. 70-yillarda, moda egiluvchan shakllar bilan yashagan paytda, Trinity erkinlik estetikasiga mukammal mos kelardi. Bugun u minimalizm manifesti kabi jaranglaydi – ammo oddiy shakllarda kamdan-kam uchraydigan teranlik bilan.
Kinodan ko‘chalargacha: Trinity’ni kimlar taqadi?
Uzuk shaxsiyati qoidalardan ustun bo‘lganlarning barmoqlarida paydo bo‘ldi. Jan Kokto Trinity’ni xuddi she’r yozgani kabi shunchaki taqib yurardi – u uchun bu chegaralarni tan olmaydigan san’at ramziga aylandi. Greys Kelli uni o‘zining nafis go‘zalligining bir qismiga aylantirdi. Sharlotta Gensbur uni keng sviterlar va erkin jinsi shimlar bilan uyg‘unlashtiradi, zamonaviy ko‘cha uslubidagi insonlar esa uni bir vaqtning o‘zida bir nechta barmoqlarga taqib, yangi ma’nolar yaratadi.
foto: instagram/cartier
Trinity – bu paradoks: u eski Gollivud dekoratsiyalarida ham, Tokio ko‘chalarida ham bir xil darajada tabiiy ko‘rinadi. Va bu uning asosiy siri – o‘z mohiyatini yo‘qotmagan holda davrga moslasha olish qobiliyatidir.
Nega Trinity hanuzgacha dolzarb?
Bugungi kunda zargarlik yo‘nalishlari individuallashuvga intilayotgan bir paytda, Trinity o‘ziga xoslik namunasi bo‘lib qolmoqda. Taqinchoqlar ko‘pincha baland ovozli logotiplarni namoyish qiladigan dunyoda u past ovozda gapiradi – lekin uni aniq eshitishadi. Ortiqcha detallarsiz, dabdabasiz, ammo shubhasiz xarizma bilan.
foto: instagram/cartier
Ehtimol, asosiy savol nima uchun Trinity afsonaviy bo‘lib qolishida emas. Balki nima uchun u har xil qabul qilinishidadir. Bu ma’noni belgilamaydigan, balki uni yaratishni taklif qiladigan taqinchoqdir. Bugun u qanday hikoya aytmoqda?
